My slaap het my bly ontwyk
En gedagteloos het ek beswyk
Gewag vir jou sms woord
En jou stiltes was my moord
Ek het my ontklem aan die foon
Jy het tog na alles, te diep gewoon
In my hart skelm skugter gekryp
En nou wag ek dat jy jou slyp
Om my uiteindelik snyend te los
Soos ‘n hond sonder sy nodige kos
My alleen te laat in my allene verdriet
Is dit na alles al wat jy my kan bied
Of brabbel ek nou in my nagtepsalm
Elke stukkie tikkie wat in my galm
Elke trokkie bog wat ek kan dink
Of is jy ook dalk in die liefde versink