Dit het stadig gevorm: soos ʼn kraan wat toe gedraai is, maar nog daardie laaste druppel drup
dit het saamgetrek ʼn magtige stroom oor wit spieël het die glad gladder geword
terwyl die skerpsste verdof, verwaas. met dubbelde dikte het dit toegeneem
terwyl newtonwetties begin werk het
die magtige golf stadig afgerommel
en opgedam in die keep het, oorgedam
alle emosie daarin vasgevang
die oomblik onmoontlik uitgerek
stadig het dit getrek
gerek
gebeur
tot die groot oomblik
toe alle bande geskeur is en
dit talloos afgedwaal en die vorm
die vorm van pyn afgedaal het
afgesak het
bodemloos
ondertoe
sodat
alleen
ʼn gladde
strook
die merke
van
strome
kon
vertel.
ʼn gladde
patroon
Af oor
My
wang.
No comments:
Post a Comment